راهنمایی شغلی
راهنمایی شغلی نوع دیگری از راهنمایی است که بدان وسیله به فرد کمک می شود تا براساس شناخت استعدادها، رغبت ها و محدودیت ها و نیز نیازهای شغلی جامعه ومحیط زندگی خود، بتواند شغل مناسبی انتخاب کند و پس از گذراندن دوره های آموزشی به طورموفقیّت آمیز و رضایت بخشی به آن اشتغال ورزد.
فرانک پارسونز که از بنیانگذاران نهضت راهنمایی شغلی در آمریکا است، در این مورد می گوید: ‹‹راهنمایی شغلی کمک به فرد است تا شغل مناسبی را انتخاب کند، برای انجام دادن آن آماده شود و به طور موفقیّت آمیزی به انجام آن بپردازد. ››
از دیدگاه وی راهنمایی شغلی سه مرحله دارد:
1-شناخت توانائیها ،رغبتها ومحدودیتهای فرد.
2-شناخت خصوصیات مشاغل وفرصتهای شغلی جامعه .
3-برقراری سازش منطقی بین خصوصیات فردی با خصوصیات شغلی.
4-مقاله نویسی شغلی.
5-اجرای نمایشنامه شغلی.
6-اشتغال در ایام فراغت.
7-انجام مصاحبه های شغلی توسط دانش آموزان.
مهمترین هدف راهنمایی شغلی دردوره ابتدایی آن است که دانش آموزان متوجه شوند که وجود تمام مشاغل مشروع و نیز اشتغال در آنها برای ادامه زندگی افراد و بقای جامعه لازم است.
دردوره راهنمایی تحصیلی ،دانش آموزان از طریق راهنمایی شغلی،باید از توانائیها وخصوصیات خود بیشتر آگاه شوند و با تاکید بر خودشناسی و شناخت مشاغل مختلف، برای طرح ریزی شغلی آماده شوند. در این دوره ،خودشناسی بر شغل شناسی مقدم است.
در دوره متوسطه ، راهنمایی شغلی ، دو هدف اصلی را دنبال می کند:
اول آنکه با فراهم کردن امکانات و موقعیت ، دانش آموز باخودشناسی و شغل شناسی کاملتر و دقیق تر طرح ریزی شغلی را انجام دهد و مشکلات موجود را درانتخاب شغل برطرف نماید.
دوم آنکه باید اطلاعات دقیق تری دربارة نتایج آزمونهای روانی ، شناسایی مشاغل متعدد وامکانات وفرصتهای استخدامی دردسترس دانش آموزان قرار گیرد.
رابطه راهنمایی تحصیلی با راهنمایی شغلی
انسان در طول زندگی، با سه انتخاب مهم و سرنوشت ساز روبرو است :
انتخاب رشته تحصیلی ، انتخاب شغل و انتخاب همسر.
ارسال یک دیدگاه