راهنمایی شغلی

راهنمایی شغلی نوع دیگری از راهنمایی است که بدان وسیله به فرد کمک می شود تا براساس شناخت استعدادها، رغبت ها و محدودیت ها و نیز نیازهای شغلی جامعه ومحیط زندگی خود، بتواند شغل مناسبی انتخاب کند و پس از گذراندن دوره های آموزشی به طورموفقیّت آمیز و رضایت بخشی به آن اشتغال ورزد.

فرانک پارسونز که از بنیانگذاران نهضت راهنمایی شغلی در آمریکا است، در این مورد می گوید: ‹‹راهنمایی شغلی کمک به فرد است تا شغل مناسبی را انتخاب کند، برای انجام دادن آن آماده شود و به طور موفقیّت آمیزی به انجام آن بپردازد. ››

از دیدگاه وی راهنمایی شغلی سه مرحله دارد:

1-شناخت توانائیها ،رغبتها ومحدودیتهای فرد.

2-شناخت خصوصیات مشاغل وفرصتهای شغلی جامعه .

3-برقراری سازش منطقی بین خصوصیات فردی با خصوصیات شغلی.

4-مقاله نویسی شغلی.

5-اجرای نمایشنامه شغلی.

6-اشتغال در ایام فراغت.

7-انجام مصاحبه های شغلی توسط دانش آموزان.

مهمترین هدف راهنمایی شغلی دردوره ابتدایی آن است که دانش آموزان متوجه شوند که وجود تمام مشاغل مشروع و نیز اشتغال در آنها برای ادامه زندگی افراد و بقای جامعه لازم است.

دردوره راهنمایی تحصیلی ،دانش آموزان از طریق راهنمایی شغلی،باید از توانائیها وخصوصیات خود بیشتر آگاه شوند و با تاکید بر خودشناسی و شناخت مشاغل مختلف، برای طرح ریزی شغلی آماده شوند. در این دوره ،خودشناسی بر شغل شناسی مقدم است.

در دوره متوسطه ، راهنمایی شغلی ، دو هدف اصلی را دنبال می کند:

اول آنکه با فراهم کردن امکانات و موقعیت ، دانش آموز باخودشناسی و شغل شناسی کاملتر و دقیق تر طرح ریزی شغلی را انجام دهد و مشکلات موجود را درانتخاب شغل برطرف نماید.

دوم آنکه باید اطلاعات دقیق تری دربارة نتایج آزمونهای روانی ، شناسایی مشاغل متعدد وامکانات وفرصتهای استخدامی دردسترس دانش آموزان قرار گیرد.

رابطه راهنمایی تحصیلی با راهنمایی شغلی

انسان در طول زندگی، با سه انتخاب مهم و سرنوشت ساز روبرو است :

انتخاب رشته تحصیلی ، انتخاب شغل و انتخاب همسر.